بر اساس مطالعات، این تأثیر فناوری بر اضطراب نوجوانان است
راهکارها و روش های کلیدی افزایش اضطراب در نوجوانان دقیقا با ظهور تلفن های همراه هوشمند و همچنین رسانه های اجتماعی است. این در حالی است که نجوانان همیشه احساس نیاز به تعلق داشته اند، ظهور فناوری فشار را بروی همسالان بیشتر کرده است و نیز سطح استرس را تشدید می کند. نشانه ها برخی از مشکلات مرتبط با وابستگی به صفحه نمایش در نوجوانان هستند.
در ۱۰ سال گذشته، بی خوابی، تنهایی، نگرانی و وابستگی در میان نوجوانان افزایش قابل توجهی داشته است؛ دوره ای که تعجب آور نیست، همزمان با طول عمر آیفون است. یک مطالعه نشان داد که ۴۸ درصد از نوجوانانی که پنج ساعت در روز را با یک دستگاه الکترونیکی سپری می کنند، حداقل یک عامل خطر خودکشی دارند.
لیندسی گیلر، روانشناس بالینی در مؤسسه Child Mind در نیویورک که متخصص در جوانان و بزرگسالان جوان مبتلا به اختلالات خلقی است، می گوید: نوجوانان از طریق لایک ها و دنبال کردن ها “داده های واقعی درباره میزان علاقه مردم و ظاهرشان به دست می آورند.” ، نوجوانان مدت ها قبل از اینکه رسانه های اجتماعی حتی در فضای مجازی به یک نقطه کوچک تبدیل شوند، احساس نیاز به هماهنگی با گروه های همسالان داشتند. اما تکنولوژی این مشکلات قدیمی را به سوختی قدرتمند برای اضطراب نوجوانان تبدیل می کند.
1. واقعیت را درک کنید. چند عکس در اینستاگرام دوست شما را نشان می دهد که قبل از امتحان با انبوهی از کتاب ها دست و پنجه نرم می کند. بیشتر مردم می خواهند در زمان پست کردن در اینترنت به دنیا نشان دهند، بنابراین تنها بهترین لحظات خود را برجسته می کنند. وقتی نوجوانان در فید خبری خود می چرخند، به راحتی می توانند فکر کنند که همه دوستان و همکلاسی هایشان کامل هستند و در مقایسه، چیزی کم تر از بازنده نیستند.
دکتر کاترین اشتاینر-ادیر، روانشناس بالینی و نویسنده کتاب The Big Disconnect، می گوید. شکی نیست که بچه ها مهارت های اجتماعی بسیار مهم را از دست می دهند. به نوعی، ارسال پیامک و برقراری ارتباط آنلاین اینطور نیست که یک ناتوانی یادگیری غیرکلامی ایجاد کند، اما همه را در یک زمینه ناتوان غیرکلامی قرار می‌دهد، جایی که زبان بدن، حالت چهره و حتی کوچک‌ترین نوع واکنش‌های صوتی نامرئی می‌شوند.
2. توجه های تقسیم شده
نگرانی دانشمندان علوم اعصاب در مورد کاره ای مغز نوجوانان این است که تمایل به تقسیم توجه آن ها به جای تمرکز، توانایی آن ها برای انجام حتی ساده ترین کارها را مختل می کند.
تحقیقات در حال حاضر پیام رسانی چندوظیفگی، استفاده از رسانه های اجتماعی و سوئیچ سریع در میان برنامه های مبتنی بر گوشی های هوشمند را با حجم خاکستری کم تر در قشر سینگولیت قدامی مغز (ACC)، منطقه ای درگیر در پردازش احساسات و تصمیم گیری مرتبط کرده است.
تحقیقات بیشتر حجم کم تر ACC را با افسردگی و اختلالات اعتیاد مرتبط دانسته اند.
3. رفتار اجتنابی
به طور فزاینده ای، نوجوانان در تنظیم احساسات خود دچار مشکل می شوند. این بدان معنی است که آنها قادر به پاسخگویی به احساساتی نیستند که مسئولیت اجتماعی دارند. در عوض، آنها در لحظات نامناسب طغیان می کنند و زمانی که باید بتوانند «به تنهایی از پس آن برآیند» نیاز به توجه دارند. در دنیای امروز، خودآرام کردن، یعنی عمل آرام کردن خود، با صفحه نمایش گوشی یا آی پد جایگزین شده است. این مسیر اجتناب از احساسات واقعی همراه با حواس پرتی همان مسیری است که سایر اعتیادها طی می کنند و به عنوان یک عادت باید از آن اجتناب کرد. به بیان ساده، این یک شیب لغزنده است. خط پایانی: نوجوانان باید یاد بگیرند که با ناراحتی خود بنشینند و روی راه حل های واقعی برای مسائلی که با آن مواجه هستند کار کنند.
4. کینه توزی سایبری
مواجهه کم تر اما مضرتر، رسانه های اجتماعی، برای بسیاری از نوجوانان، به راه انتخابی برای قلدری تبدیل می شوند.
در حال حاضر می توان با یک کلیک ساده ماوس، تمام اطلاعات را با کل مدرسه به اشتراک گذاشت.
علاوه بر این، زمانی که در حال نوشتن و ارسال مطالب هستید (برخلاف تعامل چهره به چهره)به سادگی فیلترهای مشابهی در اختیار ندارید.
نتیجه:اظهارات ساینده تر، و در عین حال دلایل بیشتری برای احساس اضطراب.
باید گفت که جهان با سرعت زیادی در حال تغییر و تحول است. ولی سوال اینجا مطرح میشود که این تغییر و تحولات چگونه میتواند با روانشناسی انسان تعامل داشته باشد؟
https://civilica.com/doc/1171235/